Kanclelaria
Historia
Patron
Duszpasterze




































Parafia Marklowice
Informacje
Strona Główna
RYS HISTORYCZNY

Gmina Marklowice należy do powiatu wodzisławskiego, wchodzącego w skład województwa śląskiego. Położona jest w centralno-zachodniej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego, w centrum dużych aglomeracji miejskich takich jak: Rybnik, Żory, Jastrzębie i Wodzisław Śląski,

W II połowie XIII wieku na Górnym Śląsku rozpoczęła się akcja lokacyjna nowych miejscowości, mająca na celu zagospodarowanie terenów dotychczas mniej zaludnionych, pokrytych niedostępnymi lasami. Marklowice są właśnie jedną z miejscowości dawnego księstwa raciborskiego, powstałą w wyniku planowej akcji osadniczej z końca XIII wieku. Władcą tych ziem był wówczas książę Przemysław (1289-1306), który rezydował na zamku w Raciborzu.

Najstarszy zapis nazwy miejscowości - Merclini villa (to znaczy: „miejscowość Merkla”), znajdujący się w Księdze Fundacyjnej Biskupów Wrocławskich (Liber fundationis episcopatus vratislaviensis), datowany jest na około 1300 rok i świadczy o powstaniu wioski na 34 łanach. Kolejne dwa zapisy na temat miejscowości datowane są na lipiec 1305 roku (wówczas jeden z mieszkańców nowej osady Wacław z Maklowic, dał w dzierżawę swój młyn w Uchylsku), oraz na lipiec 1324 roku, kiedy książę raciborski Leszko odnowił sołtysowi Fuczce przywileje wolnego sołectwa w Marklowicach. Gmina Marklowice należała wówczas do Księstwa Wodzisławsko-Opawskiego.

Do czasu erygowania w 1888 w Marklowicach parafii, miejscowość ta należała do parafii w Wodzisławiu Śląskim. Pierwszym proboszczem w Marklowicach był ks. Franciszek Powolik. Pierwotny, stojący na marklowickim wzgórzu, kościółek drewniany pw. św. Walentego spłonął 12 XII 1910. Kościół ten na przełomie XVII i XVIII wieku po wojnie trzydziestoletniej zabrali ewangelicy, do katolików wrócił w XIX w.
Stary drewniany kościół pod wezwaniem św. Walentego należał do grupy najstarszych kościołów drewnianych na Górnym Śląsku. Swymi początkami sięgał XVI wieku. O gotyckim XVI-wiecznym rodowodzie świątyni świadczyło prostokątne zamknięcie prezbiterium oraz słupowa, kryta namiotowym dachem, o ukośnych ścianach, wieża. Według relacji kroniki Franciszka Henkego z 1864 r. dookoła kościoła rosły stare, wiekowe dęby i lipy, które zostały wycięte około 1843 r
Na miejscu spalonego kościółka wybudowano w latach 1914-1916 obecny kościół pw. św. Stanisława, Biskupa i Męczennika. Architektem, konstruktorem i projektantem wnętrza był Johann Affa z Raciborza. 17 IX 1918 kościół ten został konsekrowany przez biskupa Stefana z Wrocławia. Proboszczem kościoła był wówczas ks. Józef Schubert. W głównym ołtarzu znajdował się obraz patrona kościoła - Św. Stanisława. W rezultacie powojennych, generalnych remontów, oraz zgodnie z nakazami nowej mody, z kościoła usunięto w latach 60-tych część neogotyckiego wyposażenia z transeptu, ołtarzy bocznych i filara oraz dokonano wielokrotnych przemalowań.
W 1987 roku na terenie Marklowic powstała druga parafia pw. Narodzenia NMP na Chałupkach, prawnie erygowana dekretem biskupa w 1988.

Przełom lat 80-tych i 90-tych XX wieku przyniósł zmiany w zabudowaniach parafialnych. W miejscu starej stodoły wybudowano dom katechetyczny. W 1987 roku rozebrano stare chlewy parafialne. Wybudowane w ich miejscu probostwo zostało poświecone i oddane do użytku wraz z kancelarią parafialną 30 XII 1989 roku. W roku 1990 roku rozpoczęto przebudowę starego probostwa, w jego miejscu wybudowano Salę Parafialną, którą prowadzi Koło Gospodyń.

W ostatnich latach staraniem obecnego ks. Proboszcza Janusza Jojko przebudowano Salę Parafialną, rozbudowano cmentarz, pomalowano dach kościoła, odnowiono wnętrze kościoła (m.in ołtarz główny, boczne ołtarze, ambonę) oraz odrestaurowano portal główny.


Opracowano na podstawie Kroniki parafialnej i wiadomości z oficjalnej strony Gminy Marklowice